David Coughlin został zabity w 1999 roku na pustyni w południowym Nowym Meksyku w Stanach Zjednoczonych, po tym, jak on i jego przyjaciel – Raffi Kodikian zgubili się podczas wędrówki. Kodikian później przyznał się do morderstwa drugiego stopnia, mówiąc, że było to zabójstwo z litości i został skazany na 16 miesięcy więzienia. Opuścił je w listopadzie 2001 roku.
Kodikian i Coughlin, byli najlepszymi przyjaciółmi od czasów studiów, mieli dwadzieścia kilka lat i mieszkali w Bostonie w stanie Massachusetts. Kodikian był początkującym dziennikarzem, a Coughlin analitykiem polityki ruchu drogowego. W lipcu 1999 r. wyruszyli w podróż samochodem z Bostonu do Kalifornii, gdzie Coughlin planował rozpocząć studia magisterskie. 4 sierpnia dotarli do Parku Narodowego Carlsbad Caverns i rozbili obóz.
Po kilku dniach wędrówki zgubili się i odwodnili. Kodikian i Coughlin mieli z sobą tylko trzy butelki (1,42 litra) wody i jedną butelkę (0,47 litra) Gatorade. Chociaż mieli mapę topograficzną, żaden z nich nie wiedział, jak ją poprawnie odczytać. Obaj próbowali wszystkiego, w tym lizania kamieni, jedzenia owoców kaktusa, a nawet picia własnego moczu. Kodikian porzucił pomysł picia moczu po zakrztuszeniu.
Według Kodikiana trzeciej nocy Coughlin zaczął wymiotować. 8 sierpnia Kodikian napisał w swoim dzienniku:
„Zabiłem dziś i pochowałem mojego najlepszego przyjaciela. Dave całą noc cierpiał. Około 5 lub 6 odwrócił się do mnie i błagał, żebym wbił mu nóż w pierś. Zrobiłem to i dźgnąłem drugi raz, kiedy nie umarł od razu”
Potem próbował się zabić, przecinając sobie nadgarstki, ale nóż był zbyt tępy.
Lance Mattson, strażnik parku, który szukał obozowiczów, odkrył, że Kodikian jest poważnie odwodniony. Kiedy zapytał o Coughlina, wskazał na stos kamieni i odpowiedział: „Zabiłem go”.
Adwokat Kodikiana, Gary Mitchell, opisał zabójstwo jako akt dobroci. Następnie stwierdził, że była to część paktu śmierci między przyjaciółmi a Kodikian również zamierzał się zabić, ale był zbyt słaby, aby to zrobić. Szeryf hrabstwa Eddy, Michael A. Click stwierdził, że Kodikian był „umiarkowanie lub poważnie odwodniony”, ale nie był bliski śmierci, gdy znaleźli go z Mattsonem. Sekcja zwłok Coughlina wykazała, że chociaż był odwodniony, raczej nie śmiertelnie.
„Nikt, z kim rozmawiałem, nigdy nie słyszał między nimi kłótni. Byli najlepszymi przyjaciółmi.” – Komentował detektyw badający sprawę.
Podczas procesu Kodikian przyznał się do morderstwa drugiego stopnia, mówiąc że myślał że ratuje swojego przyjaciela od bolesnej śmierci w cierpieniach. Stało się też wówczas jasne, że wymioty Coughlina nie wskazywały na poważne odwodnienie, ale były najprawdopodobniej reakcją na niedojrzały owoc kaktusa.
Rodzina Coughlina wydała oświadczenie, w którym powiedziała, że chociaż pytania pozostały, nie wierzą, że Kodikian miał złe zamiary.
Sprawą inspirowany jest film pod tytułem „Gerry” z 2002 roku.
Opracowała: Natalia Montewska
Linki:
https://en.wikipedia.org/wiki/Death_of_David_Coughlin
https://murderpedia.org/male.K/k/kodikian-raffi.htm
https://vocal.media/criminal/is-a-murderer-always-a-murderer
