19 grudnia 2001r. Oregon.
Po plaży przy rozlewisku Lint Slough spaceruje mężczyzna. Zauważa, że na powierzchni wody unosi się jakiś przedmiot o dziwnym kształcie.
Mężczyzna dzwoni pod 911.
Detektywi, którzy docierają na miejsce, znajdują zwłoki małego chłopca, ubranego jedynie w bieliznę. Chłopiec jest mniej więcej w wieku 4 lat.
Na ciele dziecka nie widać żadnych oznak użycia siły i tym samym przyczyna śmierci nie jest jasna, detektywi przyjmują wstępnie, że chłopiec utonął.
Śledczy zaczynają brać pod uwagę fakt, że być może mają do czynienia nie z wypadkiem, lecz z morderstwem.
W celu rozwiązania tej sprawy zostaje powołany specjalny zespół, który składa się z funkcjonariuszy lokalnych, federalnych, a także ekspertów z FBI, zajmujących się szczególnie trudnymi przypadkami morderstw.
Najważniejsze jest w tym momencie ustalenie tożsamości dziecka, gdyż bez tego trudno będzie wyjaśnić okoliczności jego śmierci.
Funkcjonariusze organizują grupę osób, które obchodzą wszystkie domy w okolicy i pytają o chłopca w tym wieku. Pod każdym adresem pokazują zdjęcie znalezionego chłopca i pytają, czy ktoś go zna; pytają także, czy może ktoś coś słyszał albo zaobserwował coś dziwnego poprzedniego wieczora.
Policja rozważa wszystkie możliwe wersje wydarzeń, w tym również wypadek samochodowy, którego uczestnikiem mogło być znalezione dziecko.
Z tego też powodu do poszukiwań włączony zostaje helikopter, który lata zarówno nad rozlewiskiem -bo być może tam znajduje się samochód jak i nad okolicznymi drogami.
Gdy poszukiwania nie przynoszą żadnych rezultatów, policja zwraca się o pomoc do mediów. W miejscowej gazecie ukazuje się zdjęcie chłopca wraz z informacją, że jego zwłoki zostały znalezione w zatoce.
W spokojnym Waldport taki materiał stanowi sensację, zaraz więc trafia do programu informacyjnego w lokalnej telewizji.
Denise T. przebywa właśnie w domu u swoich rodziców, gdy słuchając wiadomości o wyłowionych z wody zwłokach chłopca, zauważa na ekranie telewizora znaną twarz. Poruszona, woła matkę i mówi, że ten chłopiec wygląda jak Zachary – jedno z dzieci, którymi Denise ostatnio zajmowała się.
Kobieta przekazuje policji, że chłopiec nazywa się Zachary Longo i ma dwie młodsze siostry: trzyletnią Sadie i dwuletnią Madison.
Ojciec dzieci nazywa się Christian Longo, a Denise pracuje z nim w kawiarni sieciowej w Newport.
Żona Christiana -Mary Jane z rodziną mieszka w Newport dopiero od niedawna.
Policja natychmiast jedzie do mieszkania Christiana i Mary Jane.
W mieszkaniu nie ma nikogo i nie robi ono wrażenia, jakby coś było nie w porządku.
Nie ma żadnych śladów wskazujących na to, że ktoś nagle je opuścił, wszędzie panuje ład i wszystko wygląda tak, jakby rodzina miała się pojawić w każdej chwili.
Policja przeszukuje dokładnie wszystkie pomieszczenia, chcąc znaleźć cokolwiek, co pozwoliłoby ustalić miejsce pobytu rodziny.
Policjanci nie natrafiają na żaden ślad. Co gorsza, w śledztwie pojawia się kolejny problem – rodziny Longo nikt dokładnie nie zna. Policja ustala, że Christiana i Mary Jane wprawdzie przebywają tu od niedawna , ale właściwie nikt nic konkretnego nie może o nich powiedzieć.
Żyli odizolowani od otoczenia.
W czasie, gdy ustalenia co do krewnych i przyjaciół rodziny Longo trwają, policyjni nurkowie zostają wysłani, by przeszukać wody rozlewiska w okolicy miejsca, gdzie znaleziono ciało chłopca. Śledczy liczą na to, że znajdą jakieś przedmioty, które przybliżą ich do wyjaśnienia sprawy.
Nikt się jednak nie spodziewa, że znajdą kolejne zwłoki dziecka.
Ciało mniej więcej dwuletniej dziewczynki znajduje się w śpiworze. Dziecko, podobnie jak znaleziony wcześniej chłopiec, ma na sobie jedynie bieliznę.
Do stopy dziewczynki przywiązana jest poszewka na poduszkę, w której znajduje się ogromny kamień.
W tym momencie staje się jasne, że policja ma do czynienia z morderstwem.
Policjanci przypuszczają, że dziewczynka to Sadie, trzyletnia siostra Zacharyego.
Okrucieństwo tej zbrodni na dwójce małych dzieci przytłacza wszystkich, którzy zajmują się tą sprawą – nawet tych funkcjonariuszy, którzy od lat mają do czynienia z morderstwami.
W mediach zostają opublikowane zdjęcia Zacharyego i Sadie, a policja prosi, żeby odezwał się każdy, kto wie cokolwiek o nich lub o ich rodzinie.
Zgłasza się mężczyzna, który 17 grudnia ok. godziny 4:30 nad ranem -około półtorej doby przed wyłowieniem zwłok Zacharyego, zatrzymał się na moście, żeby pomóc mężczyźnie, który jak mu się wydawało, miał problemy z samochodem.
Było to w pobliżu miejsca, z którego jak przypuszcza policja, chłopiec został wrzucony do rzeki. Telefonujący mówi, że stojące na moście auto miało włączone światła parkowania, dlatego też się zatrzymał i spytał, czy wszystko w porządku.
Zapytany mężczyzna odpowiedział coś nieistotnego i dał do zrozumienia, że nie potrzebuje pomocy.
Świadek podaje policji jedynie niezbyt dokładny opis mężczyzny.
Śledczy postanawiają przyjrzeć się mężczyźnie, który odnalazł ciało chłopca, często się bowiem zdarza, że przestępca informuje o znalezieniu zwłok, by od razu wystąpić w roli świadka i tym samym odsunąć od siebie wszelkie podejrzenia. Policja wzywa mężczyznę na przesłuchanie i… dowiaduje się, że ma on na swoim koncie użycie przemocy.
Ale przesłuchiwany stanowczo zaprzecza temu, że ma cokolwiek wspólnego ze śmiercią dziecka.
Twierdzi, że owego wieczoru był na spotkaniu anonimowych alkoholików. Policja sprawdza budynek, w którym odbyło się spotkanie.
Znajduje na ścianie łazienki ślady krwi.
Wyniki badań z laboratorium wskazują, że znaleziona krew nie należała do chłopca.
Wyjaśnia się nawet jej pochodzenie: wzięła się stąd, że różne osoby biorące udział w spotkaniu anonimowych alkoholików wykorzystywały łazienkę do tego, żeby zażywać narkotyki. Policjanci znowu znajdują się w punkcie wyjścia.
Policja wie, że Mary Jane urodziła się w 1967 roku, wychowywała się wraz z piątką rodzeństwa w stanie Michigan. Rodzice rozwiedli się, dzieci wychowywane były przez matkę w wierze Świadków Jehowy.
Mary Jane poznała Christiana Longo, gdy miała dwadzieścia kilka lat.
Chłopak miał wprawdzie dopiero lat siedemnaście, ale obydwoje łączyło wiele, w tym ich silna wiara.
Christian był pierwszą wielką miłością Mary Jane. Para pobrała się w roku 1993. Mary Jane pragnęła być wzorową żoną i matką.
W 1997 roku na świat przyszło ich pierwsze dziecko, syn Zachary, potem urodziły się jeszcze dwie dziewczynki, Sadie i Madison.
Mary Jane uwielbiała dzieci, bardzo o nie dbała.
Nie pracowała, zajmowała się ich wychowywaniem.
Christian robił wszystko, żeby jego rodzina żyła na jak najwyższym poziomie. Założył firmę, która zajmowała się sprzątaniem po remontach oraz porządkowaniem placów budowy.
Niestety, zamiast spokojnie rozwijać firmę, zaczął dużo inwestować. Jednocześnie jego rodzina przez cały czas żyła właściwie ponad stan, zaczęły się więc problemy z płynnością finansową.
Firma zbankrutowała, a rodzina przeprowadziła się do Newport, gdzie Christian wynajął apartament nad morzem i podjął pracę w kafejce, żeby związać koniec z końcem.
Tam właśnie poznał Denise, z którą szybko się zaprzyjaźnił. Denise zaoferowała swoją pomoc w opiece nad dziećmi, żeby para mogła czasami gdzieś we dwójkę wyjść.
27 grudnia.
Od ośmiu dni nie ma żadnego śladu po Christianie, Mary Jane oraz ich najmłodszej córce Madison.
Z hotelu, w którym rodzina Longo przebywała w pierwszych dniach pobytu w Newport, przychodzi na policję informacja. Wyrzucająca śmieci pracownica hotelu 18 grudnia znalazła album rodzinny wraz ze świadectwami urodzenia dzieci, a także prawo jazdy należące do Mary Jane.
Powiadomiony o tym wtedy Longo powiedział, że widocznie dzieci wyrzuciły to podczas ich przeprowadzki z motelu do mieszkania i zbagatelizował sprawę.
Rzeczy tych jednak nigdy nie odebrał.
Śledczy zdają sobie sprawę, że osoba taka jak Mary Jane nie wyrzuciłaby na śmietnik albumów ze zdjęciami dzieci.
Przeczucie oraz doświadczenie podpowiadają im, żeby przeszukać wodę w pobliżu budynku, w którym znajdowało się mieszkanie rodziny Longo.
Ich przypuszczenia się potwierdzają: na dnie leżącej w pobliżu przystani nurkowie odnajdują dwie walizki. Wyciągając je na nabrzeże, w jednej z nich nurkowie od razu zauważają włosy tkwiące między ząbkami zamka błyskawicznego.
W tej walizce policja znajduje zwłoki Mary Jane; w drugiej zwłoki Madison. Zarówno zwłoki matki, jak i córki noszą ślady duszenia. Mary Jane jest całkowicie naga.
Niespodziewanie śledczy otrzymują telefon.Okazuje się, że Christian stara się o pracę w San Francisco, w tej samej sieci kawiarni, w której pracował w Newport.
Od rozmówcy śledczy dowiadują się, że Christian podał pracodawcę z Newport w celu uzyskania od niego referencji w nowym miejscu pracy. Manager z San Francisco zatelefonował do Newport, żeby to sprawdzić, a filia w Newport powiadomiła policję.
Teraz jest już pewne, że szukając Christiana policja szuka mordercy.
Jest niedziela, 13 stycznia 2002 roku; od rozpoczęcia poszukiwań w Cancun mija 48 godzin. Tutejszy pilot wycieczek zgłasza, że kilka dni temu wiózł mężczyznę wyglądającego jak ten z portretu na pole kempingowe leżące około 50 mil od Cancun.
Jest wczesny wieczór. Agenci oraz funkcjonariusze meksykańskiej policji dyskretnie otaczają pole. Namierzają niewielką chatkę, a w niej Christiana. Meksykańska policja wchodzi do środka, obezwładnia Christiana i wyprowadza go na zewnątrz.
Christian twierdzi, że to jakaś pomyłka, że nazywa się Michael. Agent FBI podsuwa mu pod nos ulotkę ze zdjęciem i informacją o poszukiwaniu Christiana Longo. Christian widząc ją, potwierdza swoją tożsamość. Zostaje oficjalnie aresztowany.
Okazuje się, że przebywając w Meksyku, Christian podawał się za dziennikarza New York Timesa Michaela Finkel.
Następnego dnia Christian zostaje przetransportowany do USA. W samolocie agent FBI siedzący obok niego nawiązuje z nim rozmowę. Chce skłonić Christiana do przyznania się i opowiedzenia ze szczegółami tego, jak zamordował swoją rodzinę, ale ten nie przyznaje się do niczego konkretnego, mimo że zapytany
„Dlaczego to zrobiłeś?” odpowiada „Chciałem, żeby trafili w lepsze miejsce”.
Christian nie przyznaje się do zamordowania swoich dzieci.
Ława przysięgłych nie daje wiary jego wyjaśnieniom i 7 kwietnia, po trwającej 20 minut naradzie, orzeka, że Christian Longo winny jest poczwórnego zabójstwa.
Tydzień później otrzymuje wyrok: karę śmierci.
Kara śmierci jest legalna w Stanie Oregon lecz obowiązuje moratorium.
Później, w którymś z wywiadów udzielonych już w więzieniu, Christian przyznaje, że z premedytacją zamordował całą swoją rodzinę.
Najpierw udusił żonę (zrobił to podczas uprawiania seksu, bo, jak stwierdził, tak było najprościej), a potem udusił Madison, ciało każdej z nich zapakował do walizki, obie walizki zniósł na przystań i wrzucił do wody.
Potem wrócił do mieszkania, obudził dzieci, zabrał je do auta i pojechał do Waldport.
Zatrzymał się na moście Lint Slough.
I jednemu, i drugiemu dziecku przywiązał do stopy obciążoną kamieniem poszewkę na poduszkę, każde z nich wraz z tym obciążeniem zapakował do śpiwora, po czym jedno po drugim wrzucił do wody.
Przyznaje, że pamięta też auto, które zatrzymało się przy nim chwilę później – auto, którego kierowca myślał, że parkujący ma jakieś problemy z samochodem.
Dziennikarz Michael Finkel, za którego podawał się Christian Longo w Meksyku przeprowadzał z nim wywiady w więzieniu.
Na ich podstawie Finkel napisał książkę „True Story: Murder, Memoir, Mea Culpa”, która ukazała się 2005 r.
Na podstawie książki z kolei nakręcono film pt „True story” (reż. Rupert Goold, 2015) – pochodzi z niego drugie zdjęcie w poście.
Opracowała: Ania Mendel
https://www.telegraph.co.uk/film/true-story/james-franco-christian-longo-family-facts/
https://www.filmweb.pl/film/Z%C5%82odziej+to%C5%BCsamo%C5%9Bci.+Historia+prawdziwa-2015-651174
https://www.sunsigns.org/famousbirthdays/d/profile/christian-longo/
https://de.qaz.wiki/wiki/Christian_Longo
https://wiadomosci.onet.pl/swiat/skazany-na-smierc-walczy-o-swoje-narzady/dkj4x
https://en.wikipedia.org/wiki/Christian_Longo
https://www.dailymail.co.uk/news/article-3044448/Man-murdered-family-boozy-mexico-trip-woman-speaks-jail-James-Franco-movie-life-released.html
https://delanirbartlette.medium.com/christian-longo-family-annihilator-69eacacd9b7
