Jeff Ryan Whittington (2 lutego 1985 r. – 9 maja 1999 r.) był 14-latkiem zamordowanym przez dwóch mężczyzn w Wellington, w Nowej Zelandii, w homofobicznym akcie nienawiści. Nie wiadomo, czy Whittington był gejem. Został pobity przez Jasona Morrisa Meadsa i Stephena Smitha, doznając poważnych obrażeń twarzy i perforacji jelit. Po zabraniu do szpitala zmarł z powodu obrzęku mózgu. W chwili śmierci Whittington farbował włosy na fioletowo i miał na paznokciach fluorescencyjny zielony lakier. Miał też kolczyki w uszach i w wardze.
O 4.20 rano w dniu 8 maja 1999 r. Whittington został znaleziony nieprzytomny przez funkcjonariusza policji przy Vivian Street w Wellington. Policjant uważał, że Whittington jest pijany, podniósł go i zapytał, czy wszystko w porządku. Whittington zapewnił oficera, że nie potrzebuje pomocy i jest w drodze do domu, więc ten go zostawił i nie zabrał chłopaka na komendę.
Whittington został znaleziony przez dwóch przechodniów w Inverlochy Place, dwadzieścia minut później, o 4.40 rano, pobity i z obrażeniami głowy. Personel karetki pogotowia próbował reanimować go podczas drogi do szpitala Wellington, ale bezskutecznie. Whittington zmarł rano 9 maja na oddziale intensywnej terapii.
Sekcja zwłok ukończona 10 maja wykazała, że obrażenia Whittingtona nie były przypadkowe. Odniósł obrażenia głowy i perforację jelit. W jego krwi znaleziono daturę i alkohol. Policja rozpoczęła dochodzenie w sprawie zabójstwa.
11 maja na posterunek zgłosiło się dwóch mężczyzn, którzy złożyli policji oświadczenia dotyczące pobicia i śmierci Whittingtona.
Zostali aresztowani przez policję i oskarżeni o zabójstwo Whittingtona. Byli to 25-letni Jason Morris Meads i 27-letni Stephen Smith.
Prokurator twierdził, że wkrótce po tym, jak policjant opuścił Whittingtona o 4.20 rano, Meads i Smith zatrzymali się i zaproponowali mu odwiezienie do domu. Zamiast tego wywieźli go jednak na Inverlochy Place, wyciągnęli go z samochodu i zaatakowali. Byli dla niego kompletnie obcym ludźmi, a Jeff był przypadkową ofiarą.
Jeden ze świadków, który znalazł Whittingtona po ataku, zeznał, że klęczał przy drodze z wyciągniętymi rękami. Jego nos i górna warga zostały zmiażdżone. Wyglądał na zmartwionego, ale nie mógł mówić. Świadek i jego przyjaciel obudzili miejscowego mieszkańca i poprosili go o wezwanie policji. Inny świadek twierdził, że Meads i Smith powiedzieli mu rano o ataku na Whittingtona: „coś o tym, jak wjebali pedałowi i zostawili go na śmierć”. Gdy zapytał, czy naprawdę go pobili i zostawili na śmierć, Meads śmiejąc się odpowiedział: „Pedał krwawił z miejsc, o których nie wiedziałem, że istnieją”. Kolejnu świadek zeznał, że widział Meadsa i Smitha rano w dniu morderstwa Whittingtona. Powiedział sądowi „Rozmawiali o pobiciu kogoś”. Zapytany przez prokuratora, jak się zachowywali Meads i Smith tego ranka, powiedział: „Byli pijani, więc byli całkiem szczęśliwi”. Oni twierdzili początkowo, że tylko go poturbowali, gdy rozlał piwo na tylne siedzenie auta Meadsa.
Osobisty pamiętnik Jeffa szczegółowo opisywał homoseksualne spotkania, do których przelotnie odwoływano się podczas zeznań na rozprawie, ale nigdy nie było jasne, czy identyfikował się jako gej.
Patolog zeznał, że Whittington zmarł z powodu obrzęku mózgu spowodowanego wielokrotnymi uderzeniami w głowę. Na jego głowie znaleziono odcisk buta. Doznał też perforacji jelita cienkiego, co było wywołane silnym uderzeniem w brzuch. Podczas przesłuchania Thomson zgodził się, że niektóre obrażenia głowy Whittingtona mogły być spowodowane upadkiem, ale nie wszystkie.
Obrona argumentowała, że Meads i Smith nie zamierzali zabić Whittingtona, i dlatego powinni zostać uznani winnymi zabójstwa, a nie morderstwa. Smith, w oświadczeniu dla policji, twierdził, że Meads podskakiwał na głowie Whittingtona. Smith przyznał się również do kilkakrotnego kopnięcia Whittingtona. Powiedział siostrze, że myślał, że mogli go zabić. Meads powiedział ojcu, że zaatakował Whittingtona: „Wiesz, że ten młody chłopak został zabity? Zrobiłem to. Nie chciałem tego robić. Tak mi przykro”. Obrona twierdziła, że ponieważ Whittington zjadł wcześniej diaturę (trująca roślina) mógł być agresywny i nadpobudliwy. Argumentowali, że mogło to doprowadzić do konfrontacji.
W dniu 3 grudnia 1999 r., po trwających dziewięć godzin obradach, skład Sądu Najwyższego uznał Meadsa i Smitha za winnych zamordowania Whittingtona. Sędzia skazał obu mężczyzn na dożywocie. W dniu 7 marca 2011 r. Jason Meads został zwolniony warunkowo, mimo że uznano, że ryzyko popełnienia przez niego ponownie przestępstwa jest wysokie.
Opracowała: Natalia Montewska
Linki:
https://www.stuff.co.nz/national/faces-of-innocents/81580818/faces-of-innocents-jeff-whittington–wellington-schoolboy-kicked-to-death-for-looking-like-a-faggot?fbclid=IwAR1RxQBMSZ-xaUpJ0etB7Q6rQeMC5BJiUoDEhGk0e8WgM_c-hsoApMAmGow
https://www.queerty.com/jason-morris-meads-stomped-14-year-old-jeff-whittington-to-death-he-was-just-released-from-prison-20110321?fbclid=IwAR0yahY9k44dZcg7yYXpxekdPqckdksLzFZ4MI7wIdHcr6MeXRjYeTTC7lo
https://www.stuff.co.nz/national/crime/113209814/jeff-whittingtons-killer-back-in-jail-after-drug-offending-on-parole?fbclid=IwAR35GUFEuegGcXjLrlngAjpCOMXaaorQTMAMbNeWgEEDlnbKZVsorQ9ULdY
