Elisabet Anne Bisceglia poznała swojego przyszłego męża, Dana Brodericka w 1965 roku, na uniwersytecie.. Podobnie jak kobieta, Dan pochodził z bardzo religijnej rodziny. Para pobrała się 12 kwietnia 1969 r. Betty powróciła ze swojego miesiąca miodowego w ciąży z pierwszym dzieckiem, córką Kim. Potem urodziła czworo kolejnych dzieci: córkę Lee, dwóch synów Daniela i Rhetta, oraz chłopca, który zmarł dwa dni po urodzeniu.
Po narodzinach Kim, Dan ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Cornell, a następnie zapisał się na studia prawnicze. Betty stała się głównym żywicielem rodziny, pracując na utrzymanie, podczas gdy mąż uczęszczał do szkoły prawniczej. Pracowała w niepełnym wymiarze godzin, często sprzedając produkty Tupperware lub Avon i jednocześnie poświęcając się dzieciom, ponieważ Dan przez ten czas pracował nad budowaniem swojej reputacji biznesowej. Zaczął specjalizować się w sprawach dotyczących błędów lekarskich. W momencie, gdy znalazł pracę i sytuacja finansowa rodziny stała się stabilna, Betty pracowała wyłącznie jako gospodyni domowa.
Jesienią 1982 roku Dan zatrudnił 21-letnią Lindę Kolkena, która niedawno została zwolniona z pracy stewardessy, jako swoją asystentkę.
Już w październiku 1983 roku Betty podejrzewała, że Dan ma romans z Lindą, i oskarżyła męża, że ją zdradza. Zaprzeczył, mówiąc Betty, że jest „szalona”. Ostatecznie małżeństwo się rozpadło i wbrew woli Betty, Dan Broderick wyprowadził się w lutym 1985 roku. Kupił własny dom i ostatecznie przejął opiekę nad ich dziećmi po tym, jak Betty podstawiła je pod drzwi Dana, jedno po drugim. Potem wyznał Betty, że przez cały czas miała rację: miał romans z Lindą od stycznia 1983 r.
Długi, przeciągnięty rozwód został sfinalizowany w 1989 roku, cztery lata po tym, jak Dan złożył wniosek. Zachowanie Betty stawało się coraz bardziej gwałtowne i irracjonalne. Pozostawiała na automatycznej sekretarce Dana setki nieprzyzwoitych i obraźliwych wiadomości. Zignorowała niezliczone nakazy powstrzymujące ją przed postawieniem stopy na posesji Dana. Zdewastowała jego nowy dom, powybijała okna, malowała hasła na ścianach, a nawet wjechała samochodem we frontowe drzwi, mimo że ich dzieci były wtedy w domu. Innego razu zabrała kilka jego drogich garniturów i podpaliła je na trawniku.
22 kwietnia 1989 roku Dan i Linda pobrali się. Linda martwiła się irracjonalnym zachowaniem Betty, a nawet zaleciła Danowi noszenie kuloodpornej kamizelki podczas ślubu. Jednak Betty nie pojawiła się, a ślub odbył się bez żadnych incydentów. Potem Betty twierdziła, że Linda drwiła z niej, wysyłając pocztą krem do twarzy i reklamy leczenia wyszczuplającego.
Osiem miesięcy po zakupie rewolweru Smith & Wesson i siedem miesięcy po ślubie Dana i Lindy, Betty Broderick pojechała do domu Dana w San Diego. By wejść do domu użyła klucza, który ukradła córce. Morderstwa miały miejsce o 5:30 w niedzielę 5 listopada 1989 r. – dwa dni przed 42 urodzinami Betty. Strzeliła do śpiących małżonków. Dwie kule trafiły Lindę w głowę i klatkę piersiową, zabijając ją natychmiast; jedna kula trafiła Dana w pierś, gdy sięgał po telefon; jedna kula uderzyła w ścianę, a druga w nocną szafkę. Dan miał 44 lata, Linda miała 28 lat.
Wcześniej Betty brała lekcje strzelania i według relacji niektórych, groziła zabiciem Dana. Dowodem, który działał przeciwko Betty na rozprawie, był też fakt, że wyniosła telefon z sypialni Dana Brodericka, aby nie mógł wezwać pomocy. Dowody medyczne wskazują, że Dan nie umarł od razu, a Betty przyznała, że rozmawiał z nią po tym, jak do niego strzeliła. Ostatnie słowa Dana brzmiały: „Dobra, zastrzeliłaś mnie. Nie żyję”.
Po skontaktowaniu się z córką – Lee i jej chłopakiem, Broderick zgłosiła się na policję, nigdy nie zaprzeczając, że rzeczywiście nacisnęła spust pięć razy. Wyjaśnienie Broderick podczas obu procesów było takie, że nigdy nie planowała zabić Dana i Lindy i że jej zbrodnia nie była z góry zaplanowana. Zapytana, dlaczego tej nocy przyniosła pistolet do domu, odpowiedziała „bo chciałam, żeby mnie wysłuchał”. Twierdziła, że jej zamiarem było zmuszenie go, by jej wysłuchał, a jeśli tego by nie zrobił, popełniłaby samobójstwo i „rozwaliła swój mózg w całym tym cholernym domu”. Spytana dlaczego nie popełniła samobójstwa po zastrzeleniu Dana i Lindy, stwierdziła, że nie miała już kul. Mówiła że zastrzeliła swojego byłego męża bo wystraszyła się, gdy tylko weszła do sypialni, a Linda krzyknęła: „Wezwij policję!”. Upierała się że bez planu i zastanowienia wystrzeliła w ciemnym pomieszczeniu, nieświadoma nawet tego, że kula trafiła człowieka.
Obrońca Betty twierdził, że była ona pokrzywdzoną żoną, którą do morderstwa doprowadził były mąż, przez lata psychicznego znęcania i zdrad. Z kolei prokurator przedstawił ją jako morderczynię, która planowała zabić męża i argumentował przed ławą przysięgłych, że Broderick nie jest zmaltretowaną kobietą. Mieszkała w nadmorskiej posiadłości La Jolla za 650 000 $, którą Dan kupił dla niej, miała dwa samochody, miała chłopaka, który mieszkał z nią w czasie morderstw, a dodatkowo Dan co miesiąc przelewał jej na konto 15 000 $. Dr Park Dietz do celów oskarżenia wykorzystał analizę dr Melvina Goldzbanda, który wcześniej pracował nad tą sprawą. Dietz powiedział, że Broderick ma narcystyczne zaburzenia osobowości.
7 lutego 1992 roku została skazana na 32 lata pozbawienia wolności. W styczniu 2010 r. jej pierwsza prośba o zwolnienie warunkowe została odrzucona, ponieważ nie okazała wyrzutów sumienia i nie przyznała się do zbrodni. Odmówiono jej też zwolnienia warunkowego w listopadzie 2011 r. i ponownie w styczniu 2017 r. Do dzisiaj nie wykazała skruchy i nie powiedziała, że żałuje tego, co zrobiła.
Opracowała: Natalia Montewska
Linki:
https://murderpedia.org/female.B/b/broderick-betty.htm
https://www.10news.com/news/local-news/three-decades-later-betty-broderick-still-unapologetic?fbclid=IwAR0Y4pCJF_SARIPFqvsuoB9LhDekPl-b1zfdSS3yNl7n28Pa__FYfOZA8sA
Betty Broderick – Blonde Bomber
https://truecrimecases.blogspot.com/2012/08/betty-broderick-divorcedesperationdeath.html?fbclid=IwAR0x2L28DZSPZ95_JxJCRJJZbfEgR4uVuF3gt2aIFR7dfq_Lskvzkcx6WcA
