Młodzież, która sprawia problemy ogólno-wychowawcze to problem globalny. W zależności od państwa istnieją różne metody zwalczania tej kwestii oraz resocjalizacji młodych ludzi.
W Stanach Zjednoczonych popularnym sposobem jest umieszczanie dzieci, które sprawiają trudności w wychowaniu w szkołach z internatem, których program opiera się na resocjalizacji, czyli procesie modyfikacji osobowości, aby przystosować ją do życia w społeczeństwie.
Jak wygląda życie w takiej szkole?
To nie tylko ćwiczenia, zajęcia lekcyjne i wojskowe wychowanie.
To bicie lub inna forma przemocy fizycznej, przemoc słowna oraz przemoc psychiczna.
Za sprawą filmu dokumentalnego o Paris Hilton dowiadujemy się, więcej o drastycznych praktykach stosowanych w najbardziej popularnej tego typu szkole – Provo Canyon School w stanie Utah. Na podstawie programu tej placówki tworzone są programy dla innych takich instytucji w całych Stanach Zjednoczonych.
Uczennice i uczniowie są faszerowani nieznanymi lekami, prawdopodobnie uspokajającymi. Za nieposłuszeństwo np. za niepołknięcie leków takie dziecko trafia nagie do izolatki, która przypomina izolatkę z „Lotu nad kukułczym gniazdem”, w której spędza 20 godzin, a jeśli stawia opór, dodatkowo jest zapinane w kaftan bezpieczeństwa. Do jednych z zajęć należy wielogodzinne siedzenie i patrzenie się w ścianę. Młodzi również nie są sami podczas prysznica, gdzie stoi za nimi strażnik i kontroluje sytuację. Osoby pracujące w takim ośrodku bezustannie krzyczą oraz biją podopiecznych. Sama Hilton stwierdza, że wielu pracowników tej szkoły podnieca torturowanie dzieci oraz oglądanie ich nago.
Wiele dzieci, które przeszły przez tego typu praktyki chciało lub popełniło samobójstwo, inne po dziś dzień zmagają się z traumą i chorobami psychicznymi. Rodzice ofiar nic nie wiedzieli, gdyż ofiary były bezustannie zastraszane.
Sama Paris Hilton przyznaje, że nie potrafi ufać ludziom, w szczególności mężczyznom. Nie potrafi też zbudować poprawnej relacji. Praktycznie każdej nocy ma koszmary związane z Provo.
Jak stwierdza w filmie, nie oszalała tylko dlatego, że żyła nadzieją i planami o byciu osobą niezależną. Po ukończeniu 18 roku życia opuściła Provo i stała się tym, kogo znaliśmy do dziś. Większość z nas kojarzy Paris Hilton z wizerunkiem różowej, uśmiechniętej, trochę kiczowatej lalki Barbie. Jest to wykreowana przez Paris postać, która miała zapewnić jej bezpieczeństwo i wolność od demonów przeszłości. Niestety jej pragnienie miłości i akceptacji wykorzystał jej ówczesny partner, który stosował wobec niej nie raz szantaż emocjonalny, a ostatecznie udostępnił związaną z Paris seks taśmę, przez co gwiazda coraz bardziej zaczęła się izolować i poświęcać pracy.
Dwa tygodnie temu Paris udostępniła film o niej samej w serwisie YouTube, aby każdy mógł dowiedzieć się o krzywdzie, jaka spotkała ją i inne dzieci oraz abyśmy mogli poznać prawdziwą Paris Hilton. Dotychczas film obejrzało 12 milionów użytkowników.
Dlaczego jest to tak ważne, aby mówić o tego typu problemach głośno? Wiele instytucji cieszy się publicznym zaufaniem i szacunkiem, ale za ich działalnością kryje się również krzywda drugiego człowieka. To my jako osoby dorosłe powinniśmy ograniczyć praktyki tego typu instytucji, aby nigdy więcej żadnemu dziecku nie stała się taka krzywda, która zaważy na reszcie jego życia. To Paris wyszła z inicjatywą zamknięcia Provo w postaci petycji. Miejmy nadzieję, że dzięki temu, tego typu ośrodki zostaną zamknięte i nie ucierpi już nikt więcej.
Opracowała: Dominika Młodzianowska
Źródła:
https://nypost.com/2020/09/30/paris-hilton-calls-for-closure-of-provo-canyon-school/
https://kutv.com/news/local/paris-hilton-calls-for-closure-of-provo-school-where-she-says-she-was-abused
